Dammen is een spel, waarin het uiteindelijk draait om finesses en motieven. Het mag niet zo zijn dat van te voren al vast staat hoe alles zal gaan. Daarom was het ook volstrekt tegen de principes van sport en topsport in om een bevoorrechte positie te geven aan bepaalde toppers in de nationale titelstrijd als kwalificatiebasis voor het WK. In een titeltoernooi is een basisprincipe "gelijke monniken gelijke kappen" en de protestbrief van het meerendeel van de spelers zou moeten resulteren in een officieel protest tegen de houding van een Bond, de overkoepelende sportorganisatie en de lokale organisatie als uitvoerder. Het is namelijk in strijd met de statuten van de sport om dergelijk wanbeleid toe te laten. Veelbetekenend is ook dat de meeste spelers bang zijn voor represailles, die hun sportloopbaan kunnen schaden. Het geeft wel aan dat er iets goed mis is in de damwereld. Toch wel ongelooflijk dat bestuurders van een denksport niet in staat zijn om volgens de regels van goed bestuur hun taken uit te oefenen. De rol van NOC & NSF mag hierbij ook wel eens onder de loep worden genomen, want het kan niet zo zijn dat bepaalde berichten nu niet langzamerhand op dit niveau zijn doorgedrongen om dan vervolgens gepaste maatregelen te nemen ter bescherming van de harmonieuze sfeer in de sport vanuit een te corrigeren visie. Ik onderstreep dit hierbij binnen het krachtenveld van de sportbeoefening als het toepassen van 'duistere motieven', zonder transparante argumentatie. Het kampioenschap op zich liet vervolgens een scherpe strijd zien, waarin vooral Roel Boomstra zijn kwaliteiten volledig waar maakte. Hij is voldoende gekwalificeerd om ook zonder een bevoorrechte positie zich voor de WK-cyclus te plaatsen. De partijen gaven veel strijd te zien, maar het aantal toeschouwers was beperkt. De plaatselijke organisatie was hier niet blij mee. Opnieuw komen duistere motieven naar de voorgrond. De slotronde werd niet online uitgezonden. Een besluit dat enorm veel kwaad bloed heeft gezet en waarin bepaalde bestuurders / organisatoren zich wel erg in de kaart laten kijken. In psychosociaal opzicht - ook managers kunnen krankzinnige maatregelen nemen - is het nog wel verklaarbaar. De focus is nu ineens niet meer gericht op de spelers, maar op de organisatie die hiermee hun eigen belangrijkheid onderstreept. Daar zijn ze dan wel in geslaagd, hoewel de uitwerking een volstrekt tegenovergesteld resultaat krijgt. Een enorme domper op een technisch hoogstaand toernooi. Het kampioenschap van Nederland is een KNDB aangelegenheid. De elektronische borden en de software zijn beschikbaar voor damminnend Nederland en voor iedere websitebezoeker uit binnen - en buitenland. De website liet weliswaar te wensen over, maar het dan ineens niet meer uitzenden van de finale is meer dan een misplaatste grap. Dit is in strijd met de waardigheid rond de sport en de waardering van haar topspelers en kampioenen.
Als afsluiting de spectaculaire slotfase van de partij Jasper Lemmen - Roel Boomstra, waarin de nieuwe Nederlandse kampioen in een eindspel met 'duistere motieven' de winst laat lopen.
Wit had zichzelf vanaf het late middenspel onnodig in de problemen gebracht, maar herstelde dit in de slotfase door een uitgekookte verdediging. Roel had bij (veel) meer bedenktijd ongetwijfeld aangestuurd op een winnend slotakkoord. Alleen door subtiel manoeuvreren is m.i. winst mogelijk. In de partij werd 65..., 33-38 gespeeld. Wit kwam toen met 66. 3-25!, 43-48 A. 67. 4-27! met direct remise, omdat op 38-42 68. 27-43 volgt. A): Op 43-49 volgt 67. 4-36! , 49-44 68. 25-48, 44-40 (zwart moet rekening houden met 36-27) 69. 48-26, 40-23 en nu bijv. 70. 36-27, 23-32 71. 27-18, 47-36 ( op 38-43 volgt 26-17 en wit bezet de tric-trac lijnen met standaardremise, terwijl op een zet met de zwarte dam op 32 de 'herhaling' 18-27 volgt) 72. 18-1 en zwart kan op basis van herhaling van zetten wit niet van de bezetting van beide tric-trac lijnen afhouden. Bijv: 32-28 73. 1-6, 28-23 74. 6-1 enz. (Let wel: zonder Kingsrow te gebruiken). Op grond van deze wetenschap moet zwart in de diagramstand eerst 65. 43-39! spelen om dan vervolgens langs een lange weg op termijn met 33 en 35 te promoveren en dan als wit beide dammen op de hoofdlijn heeft te winnen volgens een werkwijze die ik gemakshalve - maar ook met enig eerbetoon - "de methode van Peter Pippel" noem. Beter bekend als de organisator van het Salou damtoernooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten